senbilirsin
New member
Kerim ÖZTÜRK – AJANSSPOR
Beşiktaş’ın Giresunspor ile oynadığı maçın ikinci yarısını izlerken, 1990’lara damgasını vuran Nazan
Öncel müziği dilime dolandı: “Aynı nakarat, daima birebir, yarısı bayat…”
Bir grup düşünün, bir müsabakadan galip ayrılıyor fakat taraftarları tarafınca güya o maçı büyük bir hezimetle kaybetmiş üzere eleştiriliyor. Hatta kazanan kadronun hocası için toplumsal medyada istifa davetleri hiç olmadığı kadar yükseliyor. Zira Beşiktaş taraftarının gözünde Giresunspor karşısında bu kadar güç alınmış bir galibiyet, hezimetten daha kötü… Zira grup, az evvel yazdığım Nazan Öncel müziği üzere, değişmeyen; her hafta yinelanan bir ikinci yarı oynuyor.
Derbi hariç kopya 2. devreler
İlk yarıda rakibine kıyasla daha güzel ve gole çevirmekte zorlansa da atakları olan, kısmen dinç bir Beşiktaş… İkinci yarıda ise Fenerbahçe maçı dışında, ligin geride kalan 8 haftasının kopyası üzere: Fizik gücü düşmüş, rakibe topu bırakmış, bence yanılgılı olan değişikliklerle temposu güzelce yok olmuş ve her an maçı kaybedebilecek bir Beşiktaş…
Ismael sistemi: Koş Beşiktaş koş!
Beşiktaş’ın sorunu, öne geçtikten ya da fizik gücü düştükten daha sonra en büyük problemi oyunu rölantiye alamamak. Zira kadronun taktik anlayışında bu üzere bir durum hiç düşünülmemiş. Grubun başına geçtiği günden bu yana fiziki gayret ile rakiplerini sindirmek üzerine çalışan Valerien Ismael’in sisteminde top çevirmek, topa sahip olmak üzere bir yaklaşım yok. Yani ekip ya koşa koşa basacak ve kaptığı topla gol arayacak ya da topu kaptıracak ve bir daha koşa koşa geri dönerek golü engellemeye çalışacak. Bu kadar kısır bir anlayışa sahip bir grupta da, ekip öne geçtiğinde birinci akla gelen topu rakibe bırakıp kapanmak ve gol yemeyelim de ne olursa olsun niyeti oluyor. Ancak ne yazık ki bu niyet de işe yaramıyor. Bunun örneklerini daha evvelki maçlarda görmemize karşın, Ismael, kadrosu birebir biçimde oynatmaya devam ediyor. Ya da bu sıkıntıya bir tahlil bulamıyor. Buradan da şu sonuç çıkıyor; bir B planı olmayan bir ekip Beşiktaş.
Zemin makus tamam ya sistemin?
Ancak maç daha sonrasındaki Valerien Ismael’in açıklamalarına bakarsak Beşiktaş’ın bu maçta bu kadar
kötü olmasının tek sebebi ise zemin! Bu mevzuda hocaya sonuna kadar katılıyorum. Giresunspor’un
sahasında yerin düzgün olduğunu savunmak için futbol düşmanı olmak gerekir. Lakin tüm sorunu
zemine bağlayıp, kendi sistem ve oyununda hiç kusur görmemek sahiden anlaşılamaz. Gerçi,
zeminin makus ve tabana bağlı sakatlık olma ihtimalini bile bile, 75. dakikada (biri mecburî olsa da) 5 değişiklik hakkını kullanan ve sadece oyuncu değiştiremediği için alanda sakat sakat oyuncu tutmak
zorunda kalmış bir hocadan anlaşılabilir şeyler beklemekte hatalı…
Beşiktaş’ın Giresunspor ile oynadığı maçın ikinci yarısını izlerken, 1990’lara damgasını vuran Nazan
Öncel müziği dilime dolandı: “Aynı nakarat, daima birebir, yarısı bayat…”
Bir grup düşünün, bir müsabakadan galip ayrılıyor fakat taraftarları tarafınca güya o maçı büyük bir hezimetle kaybetmiş üzere eleştiriliyor. Hatta kazanan kadronun hocası için toplumsal medyada istifa davetleri hiç olmadığı kadar yükseliyor. Zira Beşiktaş taraftarının gözünde Giresunspor karşısında bu kadar güç alınmış bir galibiyet, hezimetten daha kötü… Zira grup, az evvel yazdığım Nazan Öncel müziği üzere, değişmeyen; her hafta yinelanan bir ikinci yarı oynuyor.
Derbi hariç kopya 2. devreler
İlk yarıda rakibine kıyasla daha güzel ve gole çevirmekte zorlansa da atakları olan, kısmen dinç bir Beşiktaş… İkinci yarıda ise Fenerbahçe maçı dışında, ligin geride kalan 8 haftasının kopyası üzere: Fizik gücü düşmüş, rakibe topu bırakmış, bence yanılgılı olan değişikliklerle temposu güzelce yok olmuş ve her an maçı kaybedebilecek bir Beşiktaş…
Ismael sistemi: Koş Beşiktaş koş!
Beşiktaş’ın sorunu, öne geçtikten ya da fizik gücü düştükten daha sonra en büyük problemi oyunu rölantiye alamamak. Zira kadronun taktik anlayışında bu üzere bir durum hiç düşünülmemiş. Grubun başına geçtiği günden bu yana fiziki gayret ile rakiplerini sindirmek üzerine çalışan Valerien Ismael’in sisteminde top çevirmek, topa sahip olmak üzere bir yaklaşım yok. Yani ekip ya koşa koşa basacak ve kaptığı topla gol arayacak ya da topu kaptıracak ve bir daha koşa koşa geri dönerek golü engellemeye çalışacak. Bu kadar kısır bir anlayışa sahip bir grupta da, ekip öne geçtiğinde birinci akla gelen topu rakibe bırakıp kapanmak ve gol yemeyelim de ne olursa olsun niyeti oluyor. Ancak ne yazık ki bu niyet de işe yaramıyor. Bunun örneklerini daha evvelki maçlarda görmemize karşın, Ismael, kadrosu birebir biçimde oynatmaya devam ediyor. Ya da bu sıkıntıya bir tahlil bulamıyor. Buradan da şu sonuç çıkıyor; bir B planı olmayan bir ekip Beşiktaş.
Zemin makus tamam ya sistemin?
Ancak maç daha sonrasındaki Valerien Ismael’in açıklamalarına bakarsak Beşiktaş’ın bu maçta bu kadar
kötü olmasının tek sebebi ise zemin! Bu mevzuda hocaya sonuna kadar katılıyorum. Giresunspor’un
sahasında yerin düzgün olduğunu savunmak için futbol düşmanı olmak gerekir. Lakin tüm sorunu
zemine bağlayıp, kendi sistem ve oyununda hiç kusur görmemek sahiden anlaşılamaz. Gerçi,
zeminin makus ve tabana bağlı sakatlık olma ihtimalini bile bile, 75. dakikada (biri mecburî olsa da) 5 değişiklik hakkını kullanan ve sadece oyuncu değiştiremediği için alanda sakat sakat oyuncu tutmak
zorunda kalmış bir hocadan anlaşılabilir şeyler beklemekte hatalı…