senbilirsin
New member
Colby Koleji öğrencileri, Waterville'deki bir sinagogda yeni bir mikveh veya ritüel banyosu için göletten buz toplanmasına yardım etti.
NEDEN BURADAYIZ
Amerika'nın kendisini nasıl tanımladığını yer yer araştırıyoruz. Maine'deki bir sinagogun törensel Yahudi hamamı için suya ihtiyacı olduğunda, bazı arkadaşlarının yardımıyla uygun bir doğal kaynağa yöneldiler.
İtibaren Jenna Russel
Fotoğraflar: Tristan Spinski'nin
Waterville ve Strong, Maine'den bildiriliyor
6 Nisan 2024
Geçen ay bir Pazar sabahı, Haham Rachel Isaacs, LL Bean botları ve kapüşonlusuyla Batı Maine'de donmuş bir göletin üzerinde durdu ve daha büyük bir amaç için ona el koymadan önce ayaklarının altındaki buzu kutsamak için durdu.
“Bizi bu ana getiren sana şükürler olsun, Tanrım!” Haham yüksek sesle bağırdı. Yanında Waterville'deki Beth Israel Sinagogu'ndaki cemaatinin bir üyesi olan Austin Thorndike duruyordu. Dua sona erdiğinde elektrikli testeresini çalıştırdı ve gölün sert yüzeyine daldırmak için eğildi, ustaca dört hızlı kesim yaparak pürüzsüz, karikatür tarzı beyaz buz bloğunu serbest bıraktı.
Dondurmanın çok alışılmadık bir sonu olacaktı. Bloklar çoğaldıkça, bir grup Colby Koleji öğrenci-sporcusu harekete geçerek onları gölden çıkardı, kıyıya itti ve hızla bekleyen kamyonlara yükledi. Daha sonra donmuş yük, öğrencilerin onu bodruma taşıdığı sinagoga 65 km kadar götürüldü. Orada her bloğu bir bezle silip, topluluğun yeni mikvehine yığdılar ve erittiler.
Binlerce yıldır yenilenme ve arınma ayinleri için kullanılan geleneksel bir Yahudi hamamı olan mikveh, 16.000 nüfuslu Waterville kasabasındaki bu küçük sinagogu, Maine'in dört bir yanından sembolik yeni bir başlangıç arayan insanlar için bir varış noktası haline getirecek. Ancak eski Yahudi kanunlarına uygun olarak yaratılması, musluğu açmak kadar basit değildi. Kaşer olabilmek için doğrudan doğadan gelen “canlı su” ile yeni bir mikveh başlatılmalıdır.
Bir göletten buz toplamak en kolay yaklaşım değildi. (Yağmur suyu hasadı daha yaygındır.) Ancak katılımcılar, ormanlık ve kışlık planın Maine için doğru olduğunu söyledi. Aynı durum, bazıları Yahudi olan, bazıları olmayan Colby öğrencilerinin katılımı için de geçerliydi.
Küçük bir Yahudi nüfusunun genellikle hedeflerine ulaşmak için cesarete, yaratıcılığa ve güçlü ilişkilere ihtiyaç duyduğu kırsal bir eyalette, küçük liberal sanatlar koleji ve küçük Waterville sinagogunun uzun süredir yakın bağları vardı. Beth Israel'de kampüsteki Yahudi örgütü Colby Hillel'in ev sahipliği yaptığı Cuma gecesi yemekleri, dindar Yahudiler, onların Yahudi olmayan arkadaşları ve rahat rutine ilgi duyan diğerlerinden oluşan 30 ila 40 öğrenciye güvenilir bir şekilde hizmet veriyor.
Dolayısıyla Haham Isaacs'ın, Yahudi araştırmaları alanında yardımcı doçent ve okulun Küçük Kasaba Yahudi Yaşamı Merkezi'nin yöneticisi olduğu Colby'deki öğrencilerden buzun taşınmasına yardım etmelerini istemesi doğaldı.
Andover, Massachusetts'ten ikinci sınıf öğrencisi Andrew Postal, rugby oyuncusu arkadaşlarını donmuş gölete getirirken, Colorado Springs, Colorado'dan son sınıf öğrencisi Caitlin Kincaid, Tahta kesme ve sallanan baltalarla yarışmak için Colby Woodsmen takımının on üyesini işe aldı.
Haham Isaacs, “Üst vücut gücü Colby'de bolca sahip olduğumuz bir şey” dedi.
Pek çok sinagogda, özellikle de Ortodoks olanlarda, mikveh, Yahudiliğe geçiş ve menstruasyondan sonra kadınların sembolik temizliği de dahil olmak üzere tamamen geleneksel amaçlar için ayrılmıştır. Waterville'deki yeni mikva, ülke genelindeki birkaç düzineden biri ve Maine'de bunun yerine “açık” olacak tek mikva olacak; bazı liberal cemaatlerin geleneği daha kapsayıcı hale getirmek için 20 yıllık bir hareketinin parçası olacak. bunu üniversiteden mezun olmak veya cinsiyet değiştirmek gibi daha çeşitli dönüm noktalarını gözlemlemek için kullanarak.
Haham tarafından görevlendirilen öğrenciler, kendisi açıklamadan önce mikvanın ne olduğunu bilmeseler de katılmaya istekliydiler.
“Herkes 'Evet! Sinagogun buza ihtiyacı var!'” dedi, yardım etmeye hemen gönüllü olan 22 yaşındaki tecrübeli ragbi oyuncusu Will Whitman. “Sonra 'Durun, sinagogun neden dondurmaya ihtiyacı var?' diye düşündük.”
Öğrenciler ve diğer gönüllüler botlarına buz takozları takılmış halde gölete girdiler ve sırayla ağır, yeni kesilmiş blokları büyük boy tahta maşalarla yakalayıp sudan dışarı çektiler. “Pençe oyununa benziyor” dedi Alex Kimmel, 31, Augusta'daki bir Yahudi cemaatinin üyesi, Bir blok elinden kayıp gölete düştü.
Diğerleri geride durup manzaraya hayran kaldılar; huş ve çam ağaçlarıyla çevrili, kaynakla beslenen küçük gölet; eriyen kardan yükselen ince sis; Öğrenciler buz bloklarını plastik bir kızağa ittiler ve kızağı dik bir kar sırtından yukarıya, bekleyen kamyonlara çektiler. Birden fazla izleyiciye, soğuk Arendelle'de geçen Disney filmi “Frozen”ın açılış sahnesi hatırlatıldı.
Operasyonu planlamak için 41 yaşındaki Haham Isaacs, Mainer yerlisi ve ağaç uzmanı olan ve ailesinin arazisindeki bir göletten buz bağışlayan 35 yaşındaki Bay Thorndike'nin uzmanlığından yararlandı. (“Jersey Sahili'nden geliyorum,” dedi Haham Isaacs. “Topluluğumun Maine karakterine güveniyorum.”)
Bay Thorndike'nin 2020'de Yahudiliğe geçmesi, Beth Israel'de bir mikveh inşa etme planının ilerlemesine yardımcı oldu. Dönüşüm sürecini tamamlamak için canlı suya daldırmak gerekiyor ancak yaklaşık 60 mil uzaklıktaki Bangor'da bulunan en yakın mikveh o sırada salgın nedeniyle kapalıydı.
Anlaşmayı imzalamak için Bay Thorndike, Ekim ayında Maine'de bir göle dalmayı kabul etmişti.
“Kaşer olması için üç kez tamamen suya batırılması gerekiyor ve hiçbir şeye dokunamıyorsunuz, bu yüzden suyun üzerinde yürüyordum” dedi. “Donanma SEAL eğitimi gibiydi.”
Onun acı çektiğini gören haham, daha az acı verici bir çözüm bulmaya karar verdi.
“Dişleri o kadar çok takırdıyordu ki, kutsamayı bile zar zor söylüyordu” diye anımsıyor.
Haham İshak'ın Beth İsrail'in başına geçmesinden bu yana din değiştirmeler daha sık hale geldi. 1902'de kurulan cemaat, 2011'de haham olduğunda 20'den az aileye düşmüştü. O tarihten bu yana sayı yeniden 70'e yükseldi.
Mevcut üyelerin yüzde 20'sinden fazlası, dinde yetiştirilmemiş “kendi seçimleriyle Yahudiler”; Haham Isaacs, bu artışı kendi sinagogunun geleceği ve Amerika'daki “küçük kasaba Yahudi yaşamının geleceği” açısından kritik olarak görüyor.
Sinagog, devam eden bakımını finanse etmek için mikveyi kullanacak olan Maine'deki diğer Yahudi topluluklarıyla da sözleşme imzaladı.
Newton, Massachusetts'teki Mayyim Hayyim Mikvah'ın yöneticisi Julie Childers, “Bunun gibi bir şeyi Boston veya New York'ta görmeyi bekleyebilirsiniz, ancak burada, küçük bir üniversite kasabasında görmek olağanüstü” dedi. “Bazen böyle şeylerin olabileceği yerler küçük kasabalardır.”
Buz hasadı için Maine'e giden Bayan Childers, diğer hizmetlerin yanı sıra inşaat talimatları, eğitim ve tören metinleri sağlayarak ülke çapındaki “açık” mikvahlar (mikveh'in çoğulu) ağını yönetiyor.
Kendisini yalnızca Beth Israel'in değil, “Waterville'in hahamı” olarak gördüğünü söyleyen Haham Isaacs, sinagogun çeşitli ilişkilerine uygun olarak Yahudi olmayanları da mikveh'e davet edecek.
“Burası maneviyatla ilişkinizi derinleştirebileceğiniz ve yeniden başlayabileceğiniz bir yer” dedi. “Bu tür bir yenilenmenin gerçekleştirilebileceği pek fazla yer yok.”
Colby öğrencileri hızlı bir şekilde çalıştıkları ve çalışırken üstlerindeki elbiseleri çıkardıkları için buz bir saatten kısa bir sürede kesildi ve nakliyeye hazır hale geldi. Batı Maine'in ormanları ve köyleri boyunca ilerleyen Haham Isaacs, kamyonetiyle 60 bloktan onunu kendisi sürdü – buz öğleden kısa bir süre sonra sinagoga ulaştı.
60 derecelik odada hızla eridi, duyulur şekilde derin havzaya damladı ve sonraki günlerde yavaş yavaş doldurdu. Suyun bir kısmı buharlaştıktan sonra Bay Thorndike, mikvenin Yahudi kanunlarının gerektirdiği miktarda canlı su içerdiğinden emin olmak için birkaç blok daha teslim etmek zorunda kaldı. Ancak Mart ayı ortasında mikveh tamamlandı.
Buz hasadından iki hafta sonra bir Pazar günü öğleden sonra, Colby öğrencisi Lucia Greene (18), mikvede Yahudiliğe geçişini Tevrat'ta anlatılan yaratılışın yedi gününü temsil eden yedi basamağı inerek tamamlayan ilk kişi oldu. kendini filtrelenmiş, ısıtılmış suya daldırır.
Kendisi, kilometre taşının gerçeküstü olduğunu ve yaklaşık iki yıllık hazırlıktan sonra bile “çok erken” olduğunu söyledi.
“Fakat bir süredir kendimi Yahudi gibi hissediyordum” dedi. “Ve böyle hissettiğinde mikveye gitme vakti gelmiştir.”
NEDEN BURADAYIZ
Amerika'nın kendisini nasıl tanımladığını yer yer araştırıyoruz. Maine'deki bir sinagogun törensel Yahudi hamamı için suya ihtiyacı olduğunda, bazı arkadaşlarının yardımıyla uygun bir doğal kaynağa yöneldiler.
İtibaren Jenna Russel
Fotoğraflar: Tristan Spinski'nin
Waterville ve Strong, Maine'den bildiriliyor
6 Nisan 2024
Geçen ay bir Pazar sabahı, Haham Rachel Isaacs, LL Bean botları ve kapüşonlusuyla Batı Maine'de donmuş bir göletin üzerinde durdu ve daha büyük bir amaç için ona el koymadan önce ayaklarının altındaki buzu kutsamak için durdu.
“Bizi bu ana getiren sana şükürler olsun, Tanrım!” Haham yüksek sesle bağırdı. Yanında Waterville'deki Beth Israel Sinagogu'ndaki cemaatinin bir üyesi olan Austin Thorndike duruyordu. Dua sona erdiğinde elektrikli testeresini çalıştırdı ve gölün sert yüzeyine daldırmak için eğildi, ustaca dört hızlı kesim yaparak pürüzsüz, karikatür tarzı beyaz buz bloğunu serbest bıraktı.
Dondurmanın çok alışılmadık bir sonu olacaktı. Bloklar çoğaldıkça, bir grup Colby Koleji öğrenci-sporcusu harekete geçerek onları gölden çıkardı, kıyıya itti ve hızla bekleyen kamyonlara yükledi. Daha sonra donmuş yük, öğrencilerin onu bodruma taşıdığı sinagoga 65 km kadar götürüldü. Orada her bloğu bir bezle silip, topluluğun yeni mikvehine yığdılar ve erittiler.
Binlerce yıldır yenilenme ve arınma ayinleri için kullanılan geleneksel bir Yahudi hamamı olan mikveh, 16.000 nüfuslu Waterville kasabasındaki bu küçük sinagogu, Maine'in dört bir yanından sembolik yeni bir başlangıç arayan insanlar için bir varış noktası haline getirecek. Ancak eski Yahudi kanunlarına uygun olarak yaratılması, musluğu açmak kadar basit değildi. Kaşer olabilmek için doğrudan doğadan gelen “canlı su” ile yeni bir mikveh başlatılmalıdır.
Bir göletten buz toplamak en kolay yaklaşım değildi. (Yağmur suyu hasadı daha yaygındır.) Ancak katılımcılar, ormanlık ve kışlık planın Maine için doğru olduğunu söyledi. Aynı durum, bazıları Yahudi olan, bazıları olmayan Colby öğrencilerinin katılımı için de geçerliydi.
Küçük bir Yahudi nüfusunun genellikle hedeflerine ulaşmak için cesarete, yaratıcılığa ve güçlü ilişkilere ihtiyaç duyduğu kırsal bir eyalette, küçük liberal sanatlar koleji ve küçük Waterville sinagogunun uzun süredir yakın bağları vardı. Beth Israel'de kampüsteki Yahudi örgütü Colby Hillel'in ev sahipliği yaptığı Cuma gecesi yemekleri, dindar Yahudiler, onların Yahudi olmayan arkadaşları ve rahat rutine ilgi duyan diğerlerinden oluşan 30 ila 40 öğrenciye güvenilir bir şekilde hizmet veriyor.
Dolayısıyla Haham Isaacs'ın, Yahudi araştırmaları alanında yardımcı doçent ve okulun Küçük Kasaba Yahudi Yaşamı Merkezi'nin yöneticisi olduğu Colby'deki öğrencilerden buzun taşınmasına yardım etmelerini istemesi doğaldı.
Andover, Massachusetts'ten ikinci sınıf öğrencisi Andrew Postal, rugby oyuncusu arkadaşlarını donmuş gölete getirirken, Colorado Springs, Colorado'dan son sınıf öğrencisi Caitlin Kincaid, Tahta kesme ve sallanan baltalarla yarışmak için Colby Woodsmen takımının on üyesini işe aldı.
Haham Isaacs, “Üst vücut gücü Colby'de bolca sahip olduğumuz bir şey” dedi.
Pek çok sinagogda, özellikle de Ortodoks olanlarda, mikveh, Yahudiliğe geçiş ve menstruasyondan sonra kadınların sembolik temizliği de dahil olmak üzere tamamen geleneksel amaçlar için ayrılmıştır. Waterville'deki yeni mikva, ülke genelindeki birkaç düzineden biri ve Maine'de bunun yerine “açık” olacak tek mikva olacak; bazı liberal cemaatlerin geleneği daha kapsayıcı hale getirmek için 20 yıllık bir hareketinin parçası olacak. bunu üniversiteden mezun olmak veya cinsiyet değiştirmek gibi daha çeşitli dönüm noktalarını gözlemlemek için kullanarak.
Haham tarafından görevlendirilen öğrenciler, kendisi açıklamadan önce mikvanın ne olduğunu bilmeseler de katılmaya istekliydiler.
“Herkes 'Evet! Sinagogun buza ihtiyacı var!'” dedi, yardım etmeye hemen gönüllü olan 22 yaşındaki tecrübeli ragbi oyuncusu Will Whitman. “Sonra 'Durun, sinagogun neden dondurmaya ihtiyacı var?' diye düşündük.”
Öğrenciler ve diğer gönüllüler botlarına buz takozları takılmış halde gölete girdiler ve sırayla ağır, yeni kesilmiş blokları büyük boy tahta maşalarla yakalayıp sudan dışarı çektiler. “Pençe oyununa benziyor” dedi Alex Kimmel, 31, Augusta'daki bir Yahudi cemaatinin üyesi, Bir blok elinden kayıp gölete düştü.
Diğerleri geride durup manzaraya hayran kaldılar; huş ve çam ağaçlarıyla çevrili, kaynakla beslenen küçük gölet; eriyen kardan yükselen ince sis; Öğrenciler buz bloklarını plastik bir kızağa ittiler ve kızağı dik bir kar sırtından yukarıya, bekleyen kamyonlara çektiler. Birden fazla izleyiciye, soğuk Arendelle'de geçen Disney filmi “Frozen”ın açılış sahnesi hatırlatıldı.
Operasyonu planlamak için 41 yaşındaki Haham Isaacs, Mainer yerlisi ve ağaç uzmanı olan ve ailesinin arazisindeki bir göletten buz bağışlayan 35 yaşındaki Bay Thorndike'nin uzmanlığından yararlandı. (“Jersey Sahili'nden geliyorum,” dedi Haham Isaacs. “Topluluğumun Maine karakterine güveniyorum.”)
Bay Thorndike'nin 2020'de Yahudiliğe geçmesi, Beth Israel'de bir mikveh inşa etme planının ilerlemesine yardımcı oldu. Dönüşüm sürecini tamamlamak için canlı suya daldırmak gerekiyor ancak yaklaşık 60 mil uzaklıktaki Bangor'da bulunan en yakın mikveh o sırada salgın nedeniyle kapalıydı.
Anlaşmayı imzalamak için Bay Thorndike, Ekim ayında Maine'de bir göle dalmayı kabul etmişti.
“Kaşer olması için üç kez tamamen suya batırılması gerekiyor ve hiçbir şeye dokunamıyorsunuz, bu yüzden suyun üzerinde yürüyordum” dedi. “Donanma SEAL eğitimi gibiydi.”
Onun acı çektiğini gören haham, daha az acı verici bir çözüm bulmaya karar verdi.
“Dişleri o kadar çok takırdıyordu ki, kutsamayı bile zar zor söylüyordu” diye anımsıyor.
Haham İshak'ın Beth İsrail'in başına geçmesinden bu yana din değiştirmeler daha sık hale geldi. 1902'de kurulan cemaat, 2011'de haham olduğunda 20'den az aileye düşmüştü. O tarihten bu yana sayı yeniden 70'e yükseldi.
Mevcut üyelerin yüzde 20'sinden fazlası, dinde yetiştirilmemiş “kendi seçimleriyle Yahudiler”; Haham Isaacs, bu artışı kendi sinagogunun geleceği ve Amerika'daki “küçük kasaba Yahudi yaşamının geleceği” açısından kritik olarak görüyor.
Sinagog, devam eden bakımını finanse etmek için mikveyi kullanacak olan Maine'deki diğer Yahudi topluluklarıyla da sözleşme imzaladı.
Newton, Massachusetts'teki Mayyim Hayyim Mikvah'ın yöneticisi Julie Childers, “Bunun gibi bir şeyi Boston veya New York'ta görmeyi bekleyebilirsiniz, ancak burada, küçük bir üniversite kasabasında görmek olağanüstü” dedi. “Bazen böyle şeylerin olabileceği yerler küçük kasabalardır.”
Buz hasadı için Maine'e giden Bayan Childers, diğer hizmetlerin yanı sıra inşaat talimatları, eğitim ve tören metinleri sağlayarak ülke çapındaki “açık” mikvahlar (mikveh'in çoğulu) ağını yönetiyor.
Kendisini yalnızca Beth Israel'in değil, “Waterville'in hahamı” olarak gördüğünü söyleyen Haham Isaacs, sinagogun çeşitli ilişkilerine uygun olarak Yahudi olmayanları da mikveh'e davet edecek.
“Burası maneviyatla ilişkinizi derinleştirebileceğiniz ve yeniden başlayabileceğiniz bir yer” dedi. “Bu tür bir yenilenmenin gerçekleştirilebileceği pek fazla yer yok.”
Colby öğrencileri hızlı bir şekilde çalıştıkları ve çalışırken üstlerindeki elbiseleri çıkardıkları için buz bir saatten kısa bir sürede kesildi ve nakliyeye hazır hale geldi. Batı Maine'in ormanları ve köyleri boyunca ilerleyen Haham Isaacs, kamyonetiyle 60 bloktan onunu kendisi sürdü – buz öğleden kısa bir süre sonra sinagoga ulaştı.
60 derecelik odada hızla eridi, duyulur şekilde derin havzaya damladı ve sonraki günlerde yavaş yavaş doldurdu. Suyun bir kısmı buharlaştıktan sonra Bay Thorndike, mikvenin Yahudi kanunlarının gerektirdiği miktarda canlı su içerdiğinden emin olmak için birkaç blok daha teslim etmek zorunda kaldı. Ancak Mart ayı ortasında mikveh tamamlandı.
Buz hasadından iki hafta sonra bir Pazar günü öğleden sonra, Colby öğrencisi Lucia Greene (18), mikvede Yahudiliğe geçişini Tevrat'ta anlatılan yaratılışın yedi gününü temsil eden yedi basamağı inerek tamamlayan ilk kişi oldu. kendini filtrelenmiş, ısıtılmış suya daldırır.
Kendisi, kilometre taşının gerçeküstü olduğunu ve yaklaşık iki yıllık hazırlıktan sonra bile “çok erken” olduğunu söyledi.
“Fakat bir süredir kendimi Yahudi gibi hissediyordum” dedi. “Ve böyle hissettiğinde mikveye gitme vakti gelmiştir.”