senbilirsin
New member
ABD okullarının çocuklara okumayı nasıl öğrettiği konusundaki acil tartışmada, okuma-yazma profesörü ve müfredat girişimcisi Lucy Calkins kadar merkezi olan çok az kişi var.
Kırk yıldır, Öğretmen Koleji Okuma ve Yazma Projesi adlı organizasyonu ve geniş çapta benimsenen müfredatı birçok eğitimcinin tutkusuna ilham kaynağı oldu. Ama aynı zamanda şiddetli bir direniş de vardı. Eleştirmenler Dr. Calkins ses bilimini küçümsedi ve çocukların nasıl yetenekli okuyucular haline geldiğine dair kapsamlı bilimsel araştırmaları gözden kaçırdı.
Şimdi, Columbia Üniversitesi Öğretmen Koleji’nden yakın zamanda yapılan bir duyuruya göre grup dağıldı. Kampüs merkezli olan ve kar amacı gütmeyen bir şube ile birkaç özel şirketten oluşan organizasyonu, uzun süredir danışmanlık ve yayıncılık gelirinin bir kısmını üniversiteyle paylaşıyordu.
Bu, Öğretmen Koleji için bir dönemin sonuna işaret ediyor ve Dr. Calkins birkaç önde gelen liderden biridir.
Açıklamada, “İleriye dönük olarak, TC okuryazarlığa yönelik farklı kanıta dayalı yaklaşımlar arasında daha fazla konuşmayı ve işbirliğini teşvik etmek ve programlarımızın, ortaklık arayan öğretmenlerin ve okul bölgelerinin ihtiyaçlarıyla uyumlu olmasını sağlamak istiyor” dedi.
Dr. 71 yaşındaki Calkins kadrolu profesör olmaya devam ediyor ve araştırma izninde. Geçen hafta, okullara danışman olarak çalışmalarına devam etmek için Yosun Çiçeği Okuma ve Yazma Projesi adlı yeni bir girişimin başlatıldığını duyurdu. Öğretmen Kolejindeki çalışanlarından bazıları yeni bağımsız kuruluşa katılıyor.
Öğretmen Koleji ile Dr. Calkins, öğretmen eğitimini araştırmayla daha iyi uyumlu hale getirmek için eğitim okulları üzerindeki güçlü siyasi baskının ortasında geldi.
2019 itibarıyla 42 eyalet, okulların veya öğretmen yetiştirme programlarının araştırma destekli okuma stratejilerini kullanmasını gerektiren yasalar çıkarmıştır.
Bu faturalar Dr. Calkins ve organizasyonu.
Bazı bilişsel bilimciler ve öğretim uzmanları da dahil olmak üzere fikirlerini eleştirenler, müfredatının genellikle okuma bilimi olarak adlandırılan onlarca yıllık yerleşik araştırmaları atladığını söyledi. Bu araştırma, ses bilimi, sözcük dağarcığı oluşturma ve anlama konularında doğrudan ve dikkatle koordine edilmiş öğretimin genç okuyucular için Dr. Calkins’in rahat yaklaşımı.
Müfredatları öğretmenlerin okuma stratejileri üzerine “mini dersler” vermesini gerektiriyordu ama aynı zamanda öğrencilere sessiz okuma için bolca zaman ve kendi kitaplarını seçme özgürlüğü de veriyordu. Destekleyenler bu yöntemlerin çocukları güçlendirdiğini söylüyor, ancak eleştirmenler bu yöntemlerin değerli ders dakikalarını boşa harcadığını ve öğrencilerin çok kolay metinler içinde debelenmelerine olanak sağladığını söylüyor.
Çocuklardan kelimeleri ilk harfe ve resimler gibi bağlam ipuçlarına göre tahmin etmelerini istemek gibi bir zamanlar tercih edilen uygulamalardan bazıları itibarını yitirdi.
Son üç yılda, aralarında ülkenin en büyüğü olan New York City’nin de bulunduğu birçok önde gelen okul bölgesi, yaygın olarak kullanılmaya devam etmesine rağmen programlarını bıraktı.
Öğretmen Koleji’nin akademik işlerden sorumlu yeni başkan yardımcısı KerryAnn O’Meara, bir röportajda okulun bu yaz Dr. James’in danışma grubundan ayrılma kararı aldığını söyledi. Calkins’in okuma öğretimi konusundaki daha geniş çalışmasını yeniden düzenlemesini önerdi. Üniversitenin bilişsel okuma bilimi konusunda daha fazla uzmanlığa sahip yeni öğretim üyelerini işe almayı ve öğretmenler için muhtemelen çevrimiçi olmak üzere yeni eğitim programları başlatmayı umduğunu söyledi.
“Bir merkez veya enstitü kurduğunuzda bazen iş büyür ve biraz izole hale gelir” dedi Dr. O’Meara. “Geliştirebileceğimiz birçok yol var.”
Bazıları Dr. Okul, Calkins’in üniversitede kalacağını ve burada İleri Okuryazarlık adı verilen yeni bir bölüm oluşturacaklarını ve öğretmenleri daha geniş bir müfredat ve uygulamalar yelpazesi kullanarak eğiteceklerini söyledi.
Dr. Calkins röportaj talebini reddetti. Haber’a gönderdiği bir e-postada, “büyük bir üniversitenin parçası olmanın getirdiği karmaşıklıklara rağmen, okullarda öğretmenlerle birlikte çalışma konusundaki kararlılığımı yenilemek için” yeni şirketini kurduğunu yazdı.
Ayrıca, çalışmaları ve okuma araştırmaları hakkındaki yanlış anlamaları giderdiğini söylediği Yeniden Dengeleme Okuryazarlığı adlı bir web sitesi de başlattı.
Son yıllarda Dr. Calkins ve müttefikleri, ses bilgisinin önemli olmasına rağmen, politika yapıcıların ve haber medyasının, diğer okuma becerilerine odaklanan öğretimin zararına olacak şekilde bunu aşırı vurguladığını güçlü bir şekilde savundu.
Yine de Dr. Calkins, 2022’de Haber’a verdiği röportajda kendisini eleştirenlerden ders aldığını itiraf etti. Uzun yıllar boyunca kendisini tamamen ilkokul öğretmenliğine kaptırdığını ve bilişsel bilim araştırmalarına odaklanmadığını söyledi. “Bir okuyucuyla tanışmanın bir yolu olarak MRI makinesini düşündüğümü sanmıyorum” dedi.
Ülke genelindeki üniversitelerde müfredat ve öğretim liderleri, beyin bilimi uzmanlarıyla nadiren yakın işbirliği içinde çalışıyor ve bu uzmanlar da bilgilerini öğretim materyallerine sıklıkla aktarmıyor.
Connecticut Üniversitesi’nde okuma-yazma profesörü Rachael Gabriel, sorunun iki yönlü bir yol olduğunu söyledi. Fiziksel bilimlerdeki bilim insanları için ilkokul öğretmenleriyle çalışmanın mesleki açıdan çok az faydası olabileceğini söyledi.
Dr. Calkins’in doktora derecesi var. İngilizce Eğitimi alanında uzmanlaştı ve kariyerine yazar olarak başladı. Okuma konusundaki fikirlerini büyük ölçüde Yeni Zelandalı bir okuryazarlık teorisyeni olan Marie Clay’in ve yine eleştirilere maruz kalan müfredatları yayınlayan Ohio State Üniversitesi’ndeki eğitim profesörleri Irene Fountas ve Gay Su Pinnell’in çalışmalarına dayandırdı.
Tüm eğitimciler, ülkenin öğretmenlerini yetiştiren eğitim kolejlerinde yaygın olan dengeli bir okuryazarlık düzeyine sahiptir.
Bu yıl Dr. Calkins, ilköğretimin ilk sınıflarındaki okuma müfredatının yeni bir versiyonunu yayınladı. Yapılandırılmış ses bilgisi içerir ve küçük çocuklar için daha zengin tarih ve bilim içeriğine sahip kitaplar sunar. Kaç okulun yeni materyalleri gerçekten benimsediği belli olmasa da, bazı uzun süredir eleştirmenler bile değişiklikleri ilerleme olarak değerlendirdi.
Bu hamle, etraflarındaki tartışmayı sakinleştirmeye ve genel olarak okuryazarlığı dengelemeye pek yardımcı olmadı.
Önde gelen bir okuryazarlık uzmanı ve Chicago’daki Illinois Üniversitesi’nden fahri profesör olan Timothy Shanahan, Dr. arasındaki ayrılığın bir öğretim üyesinin iş birimiyle yakından bağlantılı olacağını söyledi.
Üniversitenin okumaya yönelik çeşitli yaklaşımlara bağlılık beyanını övdü ve “Üniversitelerin tam da olması gereken şey bu” dedi.
Mark Seidenberg, Wisconsin Üniversitesi’nden sinir bilimci ve okuma uzmanı Dr. Calkins’in fikirlerini uzun süredir eleştiren Calkins, hâlâ gidilecek uzun bir yol olduğu konusunda uyardı.
“Öğretmen Koleji gibi yerlerin gerçekten katkıda bulunma fırsatı var, ancak bu onların yerleşik sınırlarının ötesine geçmek anlamına geliyor” dedi ve psikoloji, bilişsel bilim ve dilbilim merceklerinden okuma deneyimi olan öğretim üyelerini işe alma ihtiyacına değindi. “Calkins gibi önceki yaklaşımlarda neyin yanlış olduğunu görmek, bir sonraki adımın ne olacağını tahmin etmekten daha kolaydı.”
Kırk yıldır, Öğretmen Koleji Okuma ve Yazma Projesi adlı organizasyonu ve geniş çapta benimsenen müfredatı birçok eğitimcinin tutkusuna ilham kaynağı oldu. Ama aynı zamanda şiddetli bir direniş de vardı. Eleştirmenler Dr. Calkins ses bilimini küçümsedi ve çocukların nasıl yetenekli okuyucular haline geldiğine dair kapsamlı bilimsel araştırmaları gözden kaçırdı.
Şimdi, Columbia Üniversitesi Öğretmen Koleji’nden yakın zamanda yapılan bir duyuruya göre grup dağıldı. Kampüs merkezli olan ve kar amacı gütmeyen bir şube ile birkaç özel şirketten oluşan organizasyonu, uzun süredir danışmanlık ve yayıncılık gelirinin bir kısmını üniversiteyle paylaşıyordu.
Bu, Öğretmen Koleji için bir dönemin sonuna işaret ediyor ve Dr. Calkins birkaç önde gelen liderden biridir.
Açıklamada, “İleriye dönük olarak, TC okuryazarlığa yönelik farklı kanıta dayalı yaklaşımlar arasında daha fazla konuşmayı ve işbirliğini teşvik etmek ve programlarımızın, ortaklık arayan öğretmenlerin ve okul bölgelerinin ihtiyaçlarıyla uyumlu olmasını sağlamak istiyor” dedi.
Dr. 71 yaşındaki Calkins kadrolu profesör olmaya devam ediyor ve araştırma izninde. Geçen hafta, okullara danışman olarak çalışmalarına devam etmek için Yosun Çiçeği Okuma ve Yazma Projesi adlı yeni bir girişimin başlatıldığını duyurdu. Öğretmen Kolejindeki çalışanlarından bazıları yeni bağımsız kuruluşa katılıyor.
Öğretmen Koleji ile Dr. Calkins, öğretmen eğitimini araştırmayla daha iyi uyumlu hale getirmek için eğitim okulları üzerindeki güçlü siyasi baskının ortasında geldi.
2019 itibarıyla 42 eyalet, okulların veya öğretmen yetiştirme programlarının araştırma destekli okuma stratejilerini kullanmasını gerektiren yasalar çıkarmıştır.
Bu faturalar Dr. Calkins ve organizasyonu.
Bazı bilişsel bilimciler ve öğretim uzmanları da dahil olmak üzere fikirlerini eleştirenler, müfredatının genellikle okuma bilimi olarak adlandırılan onlarca yıllık yerleşik araştırmaları atladığını söyledi. Bu araştırma, ses bilimi, sözcük dağarcığı oluşturma ve anlama konularında doğrudan ve dikkatle koordine edilmiş öğretimin genç okuyucular için Dr. Calkins’in rahat yaklaşımı.
Müfredatları öğretmenlerin okuma stratejileri üzerine “mini dersler” vermesini gerektiriyordu ama aynı zamanda öğrencilere sessiz okuma için bolca zaman ve kendi kitaplarını seçme özgürlüğü de veriyordu. Destekleyenler bu yöntemlerin çocukları güçlendirdiğini söylüyor, ancak eleştirmenler bu yöntemlerin değerli ders dakikalarını boşa harcadığını ve öğrencilerin çok kolay metinler içinde debelenmelerine olanak sağladığını söylüyor.
Çocuklardan kelimeleri ilk harfe ve resimler gibi bağlam ipuçlarına göre tahmin etmelerini istemek gibi bir zamanlar tercih edilen uygulamalardan bazıları itibarını yitirdi.
Son üç yılda, aralarında ülkenin en büyüğü olan New York City’nin de bulunduğu birçok önde gelen okul bölgesi, yaygın olarak kullanılmaya devam etmesine rağmen programlarını bıraktı.
Öğretmen Koleji’nin akademik işlerden sorumlu yeni başkan yardımcısı KerryAnn O’Meara, bir röportajda okulun bu yaz Dr. James’in danışma grubundan ayrılma kararı aldığını söyledi. Calkins’in okuma öğretimi konusundaki daha geniş çalışmasını yeniden düzenlemesini önerdi. Üniversitenin bilişsel okuma bilimi konusunda daha fazla uzmanlığa sahip yeni öğretim üyelerini işe almayı ve öğretmenler için muhtemelen çevrimiçi olmak üzere yeni eğitim programları başlatmayı umduğunu söyledi.
“Bir merkez veya enstitü kurduğunuzda bazen iş büyür ve biraz izole hale gelir” dedi Dr. O’Meara. “Geliştirebileceğimiz birçok yol var.”
Bazıları Dr. Okul, Calkins’in üniversitede kalacağını ve burada İleri Okuryazarlık adı verilen yeni bir bölüm oluşturacaklarını ve öğretmenleri daha geniş bir müfredat ve uygulamalar yelpazesi kullanarak eğiteceklerini söyledi.
Dr. Calkins röportaj talebini reddetti. Haber’a gönderdiği bir e-postada, “büyük bir üniversitenin parçası olmanın getirdiği karmaşıklıklara rağmen, okullarda öğretmenlerle birlikte çalışma konusundaki kararlılığımı yenilemek için” yeni şirketini kurduğunu yazdı.
Ayrıca, çalışmaları ve okuma araştırmaları hakkındaki yanlış anlamaları giderdiğini söylediği Yeniden Dengeleme Okuryazarlığı adlı bir web sitesi de başlattı.
Son yıllarda Dr. Calkins ve müttefikleri, ses bilgisinin önemli olmasına rağmen, politika yapıcıların ve haber medyasının, diğer okuma becerilerine odaklanan öğretimin zararına olacak şekilde bunu aşırı vurguladığını güçlü bir şekilde savundu.
Yine de Dr. Calkins, 2022’de Haber’a verdiği röportajda kendisini eleştirenlerden ders aldığını itiraf etti. Uzun yıllar boyunca kendisini tamamen ilkokul öğretmenliğine kaptırdığını ve bilişsel bilim araştırmalarına odaklanmadığını söyledi. “Bir okuyucuyla tanışmanın bir yolu olarak MRI makinesini düşündüğümü sanmıyorum” dedi.
Ülke genelindeki üniversitelerde müfredat ve öğretim liderleri, beyin bilimi uzmanlarıyla nadiren yakın işbirliği içinde çalışıyor ve bu uzmanlar da bilgilerini öğretim materyallerine sıklıkla aktarmıyor.
Connecticut Üniversitesi’nde okuma-yazma profesörü Rachael Gabriel, sorunun iki yönlü bir yol olduğunu söyledi. Fiziksel bilimlerdeki bilim insanları için ilkokul öğretmenleriyle çalışmanın mesleki açıdan çok az faydası olabileceğini söyledi.
Dr. Calkins’in doktora derecesi var. İngilizce Eğitimi alanında uzmanlaştı ve kariyerine yazar olarak başladı. Okuma konusundaki fikirlerini büyük ölçüde Yeni Zelandalı bir okuryazarlık teorisyeni olan Marie Clay’in ve yine eleştirilere maruz kalan müfredatları yayınlayan Ohio State Üniversitesi’ndeki eğitim profesörleri Irene Fountas ve Gay Su Pinnell’in çalışmalarına dayandırdı.
Tüm eğitimciler, ülkenin öğretmenlerini yetiştiren eğitim kolejlerinde yaygın olan dengeli bir okuryazarlık düzeyine sahiptir.
Bu yıl Dr. Calkins, ilköğretimin ilk sınıflarındaki okuma müfredatının yeni bir versiyonunu yayınladı. Yapılandırılmış ses bilgisi içerir ve küçük çocuklar için daha zengin tarih ve bilim içeriğine sahip kitaplar sunar. Kaç okulun yeni materyalleri gerçekten benimsediği belli olmasa da, bazı uzun süredir eleştirmenler bile değişiklikleri ilerleme olarak değerlendirdi.
Bu hamle, etraflarındaki tartışmayı sakinleştirmeye ve genel olarak okuryazarlığı dengelemeye pek yardımcı olmadı.
Önde gelen bir okuryazarlık uzmanı ve Chicago’daki Illinois Üniversitesi’nden fahri profesör olan Timothy Shanahan, Dr. arasındaki ayrılığın bir öğretim üyesinin iş birimiyle yakından bağlantılı olacağını söyledi.
Üniversitenin okumaya yönelik çeşitli yaklaşımlara bağlılık beyanını övdü ve “Üniversitelerin tam da olması gereken şey bu” dedi.
Mark Seidenberg, Wisconsin Üniversitesi’nden sinir bilimci ve okuma uzmanı Dr. Calkins’in fikirlerini uzun süredir eleştiren Calkins, hâlâ gidilecek uzun bir yol olduğu konusunda uyardı.
“Öğretmen Koleji gibi yerlerin gerçekten katkıda bulunma fırsatı var, ancak bu onların yerleşik sınırlarının ötesine geçmek anlamına geliyor” dedi ve psikoloji, bilişsel bilim ve dilbilim merceklerinden okuma deneyimi olan öğretim üyelerini işe alma ihtiyacına değindi. “Calkins gibi önceki yaklaşımlarda neyin yanlış olduğunu görmek, bir sonraki adımın ne olacağını tahmin etmekten daha kolaydı.”