senbilirsin
New member
Georgia’da bir ortaokul müdürü olan Amy Dilmar, Amerikan eğitimini tehdit eden birçok krizin farkındadır. Corona salgını sırasında biriken öğrenme kaybı. Irk ve aile gelirine dayalı büyük eşitsizlikler daha da kötüleşti. En yüksek ve en düşük başarıya sahip öğrenciler arasında artan bir başarı farkı.
Ancak Fort Moore, Georgia’daki okulunda bunun çok azını görüyor.
Faith Ortaokulunda cebirsel denklemleri çözen ve makaleleri iyileştiren öğrenciler, ülkedeki en yüksek performanslı okul sistemlerinden birine gidiyor.
Yerel bir okul kurulu veya sözleşme ağı tarafından değil, Savunma Bakanlığı tarafından yönetilmektedir.
Boston veya Seattle’daki devlet okullarına kayıtlı yaklaşık 66.000 öğrenciyle, Pentagon’un askeri ve sivil çalışanların çocuklarına yönelik okulları, çoğu eğitimcinin yalnızca hayal edebileceği sonuçlara sessizce ulaşıyor.
Okulları, siyahi ve İspanyol kökenli öğrenciler arasında ülkedeki en yüksek puanlara sahipken, sekizinci sınıftaki okuma puanları beyaz öğrencilerin ulusal ortalamasının üzerindeydi.
Ebeveynleri yalnızca lise eğitimi almış olan sekizinci sınıf öğrencileri (bu da ortalama aile gelirinin daha düşük olduğunu gösteriyor), ulusal düzeyde ebeveynleri üniversite mezunu olan öğrencilerle aynı düzeyde okuma puanı elde etti.
Pandemi sırasında okullar nispeten hızlı bir şekilde yeniden açıldı ancak geçen yılın sonuçları tesadüf değildi.
ABD’deki öğrenci performansı genel olarak son on yılda sabit kalırken, askeri okullar 2013’ten bu yana ulusal sınavda ilerleme kaydetti. Her ne kadar ülkenin en düşük performans gösteren öğrencileri (en alttaki yüzde 25’lik dilimde) daha da geride kalmış olsa da, Savunma Bakanlığı kazanımlar elde etti. Bölümün en düşük performans gösteren öğrencileri dördüncü sınıf matematik ve sekizinci sınıf okuma becerilerinde ilerleme kaydetti.
Ulusal sınavların yönetim kurulunda yer alan Harvard eğitim profesörü Martin West, “Savunma Bakanlığı okulları bir eyalet olsaydı, orada neler olup bittiğini öğrenmek için hepimiz oraya giderdik” dedi.
Okullar sorunlardan arınmış değil.
Yüksek başarılarına rağmen, Savunma Bakanlığı okullarındaki siyahi ve Hispanik öğrenciler ortalama olarak hala beyaz akranlarının gerisinde kalıyor, ancak aradaki fark birçok eyalettekinden daha dar. Pentagon ayrıca, cinsel saldırı raporları da dahil olmak üzere okullarındaki öğrenci suiistimalleriyle ilgili olarak da inceleme altına alındı.
Ancak ülke çapındaki eğitimciler umutsuzca pandemiden kaynaklanan kayıpları telafi etmeye çalışırken, Savunma Bakanlığı’nın akademik sonuçları kişisel zorluklarla mücadele eden öğrenciler için bile neyin mümkün olduğunu gösteriyor. Asker aileleri sık sık yer değiştiriyor ve zaman zaman ekonomik istikrarsızlıkla karşı karşıya kalıyor.
Ordu bunu nasıl yapıyor? Büyük ölçüde Amerikan eğitiminin karşı karşıya olduğu sorunların çoğundan yalıtılmış bir okul sistemi işleterek.
Savunma Bakanlığı okulları iyi finanse edilmektedir, sosyoekonomik ve ırksal olarak bütünleşmiştir ve okul kurullarının veya belediye başkanlarının kaprislerine tabi olmayan merkezi bir yapıya sahiptir.
Askeri üslerde yaşayan çocuklar için yaklaşık 50 ABD okulu ve Belçika’dan Bahreyn’e kadar ebeveynleri yurtdışında görev yapan öğrenciler için 100’den fazla yurtdışında okul bulunmaktadır.
Eskiden Fort Benning olarak bilinen büyük bir askeri üs olan Fort Moore, Georgia-Alabama sınırında 182.000 dönümlük bir alanı kapsıyor. Ebeveynleri atış, paraşüt ve diğer eğitim egzersizleri yaparken yaklaşık 1.900 öğrenci her gün okula gidiyor.
Dört ilkokul ve bir ortaokuldan oluşan okullar, büyük devlet okullarına benzer. Öğrenciler sarı otobüslerle geliyorlar. Sınıflar renkli kalem çizimleri ve Amerika Birleşik Devletleri haritalarıyla rengarenk bir şekilde dekore edilmiştir. Faith Ortaokulu’nun önündeki kaldırım, okulun maskotuna gönderme yapan ayı pençeleriyle boyandı.
Ancak önemli farklılıklar var.
Birincisi, ailelerin ordu aracılığıyla barınma ve sağlık hizmetlerine erişimi var ve en az bir ebeveynin işi var.
Yaklaşık 350 öğrencisi olan bir okul olan EA White İlkokulu’nun müdürü Jessica Thorne, “Bu temel ihtiyaçların mümkün olduğunca çoğunun karşılanması öğrenmeye zemin hazırlıyor” dedi.
Öğretmenleri de iyi maaş alıyor ve Pentagon’un okullarına her yıl 3 milyar dolar veren bütçesiyle destekleniyor; bu, karşılaştırılabilir büyüklükteki okul bölgelerinden çok daha fazla. Paranın çoğu uluslararası okulların karmaşık lojistiğine harcanırken, Savunma Bakanlığı öğrenci başına yaklaşık 25.000 dolar harcadığını tahmin ediyor; bu, New York gibi en çok harcama yapan eyaletlerle aynı seviyede ve öğrenci başına harcamanın A olduğu Arizona gibi eyaletlerden çok daha fazla. öğrencinin yaşam masrafları yıllık yaklaşık 10.000 $’dır.
Beyaz bir ilkokul öğretmeni olan Heather Ryan, “Gelirimi ikiye katladım” dedi. Kariyerine Florida’da başladı ve 31.900 dolar kazandığını söyledi; Orduya katıldıktan sonra 65.000 dolar kazandı. Daha uzun yıllara dayanan tecrübesiyle artık 88.000 dolar kazanıyor.
Eğitim ve deneyim düzeylerine göre ölçeklenen rekabetçi maaşlar, öğretmenlerin çoğunun mesleği bıraktığı bir dönemde işte kalmalarına yardımcı oluyor. Bayan Thorne, White İlköğretim Okulu’nda öğretmenlerin genellikle 10 ila 15 yıllık deneyime sahip olduğunu söyledi.
Küçük ayrıntılar bile önemlidir. İyi stoklanmış bir kiler, öğretmenlerin kağıt, kalem ve diğer günlük ihtiyaçlar için para ödemesine gerek kalmayacağı anlamına gelir.
Bazı devlet okullarında birinci sınıf öğrencisi Jan Ramirez’in ifadesiyle “erzak dolabıydık”.
Brown Üniversitesi’nde eğitim eşitsizliği üzerine çalışan sosyolog Prudence Carter, Savunma Bakanlığı’nın bulgularının, tüm öğrencilere tipik bir orta sınıf çocuğunun sahip olduğu barınma, sağlık bakımı, yemek, iyi öğretmenler gibi kaynaklar sağlanması durumunda neler olabileceğini gösterdiğini söyledi.
“Zenginlikten, şık yaz kamplarına gidip gidemeyeceklerinden bahsetmiyoruz bile” diyor Dr. Carter ekledi. “Temel, gündelik şeyler hakkında konuşuyoruz.”
Askeri yaşamın kendi hiyerarşileri vardır. Temel maaşlar özel memurlar için 25.000 dolardan deneyimli memurlar için altı haneli maaşlara kadar değişmektedir. Fort Moore’da kıdemli subaylar beyaz alçı evlerde yaşarken, askere alınmış askerler mütevazı yarı müstakil evlerde yaşıyor. Üssündeki öğrencilerin yaklaşık üçte biri ücretsiz veya indirimli öğle yemeğinden faydalanma hakkına sahiptir.
Ancak okullar sosyoekonomik ve ırksal olarak Amerika’daki diğer birçok okuldan daha bütünleşmiş durumda. Genç askerlerin çocukları yarbayların çocuklarıyla birlikte derslere katılıyor. Okuldan sonra aynı spor liglerinde oynuyorlar.
Bu, Başkan Harry S. Truman’ın orduya silahlı kuvvetlerde ırk ayrımının kaldırılması emrini verdiği 1948 yılına kadar uzanan bir geçmişi yansıtıyor. Takip eden yıllarda, yerel devlet okullarının hâlâ ayrı tutulduğu bir dönemde ordu, özellikle Güney’de entegre okullar kurdu.
Bugün, Savunma Bakanlığı okullarının yüzde 42’si beyaz, yüzde 24’ü Hispanik, yüzde 10’u siyahi, yüzde 6’sı Asyalı ve yüzde 15’i çok ırklı.
Savunma Bakanlığı okullarında entegrasyon eğitimi alan eski Georgetown Üniversitesi sosyoloğu Leslie Hinkson, “Ordu mükemmel değil; orduda hâlâ ırkçılık var” dedi. Ancak özel olan, “kaynaklara ırkçı olmayan bir şekilde erişim sağlanmasıdır” dedi.
Ulusal düzeyde, okul bölgesi sınırları genellikle sınıf ve ırk çizgileri boyunca çizilmekte ve kaynaklarda keskin ayrımlar yaratmaktadır. 2021’de Siyahi ve Hispanik devlet okulu öğrencilerinin yaklaşık yüzde 40’ı yoksulluğun yüksek olduğu bir okula gitti; bu oran Asyalı ve beyaz öğrencilere göre üç ila beş kat daha yüksek.
Savunma Bakanlığı okulları ırk, cinsiyet ve kimlikle ilgili hararetli tartışmalar da dahil olmak üzere diğer çatışmalardan muaf değil.
Ancak okullar doğası gereği daha az politiktir; önemli kararlar genel merkez tarafından alınır ve dolayısıyla daha az çalkantılıdır.
Konuya örnek: 2015’te başlayan ve o zamandan beri devam eden akademik bir revizyon.
Savunma yetkilileri, test puanlarındaki son artışı kısmen öğrencilerin beklediği titizlik düzeyini artırmayı amaçlayan revizyonlara bağlıyor.
Değişikliklerin, öğrencilerin daha fazla kurgu dışı kitap okumasını ve matematik kavramlarını daha derinlemesine incelemesini sağlayarak eyaletler arasındaki standartları eşitlemeyi amaçlayan, politik açıdan endişe verici bir reform hareketi olan Ortak Çekirdek ile benzerlikleri vardı. Ancak ülke çapında gelişigüzel uygulanan Ortak Çekirdek’in aksine, Savunma Bakanlığı’nın planı askeri hassasiyetle planlanmıştı.
Yetkililer, her seferinde bir konu alanı olmak üzere metodik bir giriş açıkladılar: Yeni Müfredat. Öğretmen eğitimi. Fort Moore’daki bir beşinci sınıf öğrencisinin Kaiserslautern, Almanya’daki bir beşinci sınıf öğrencisininkine benzer materyaller öğrenmesi için küresel koordinasyon.
Değişikliklerin uygulanması, bir devlet okulu müdürünün ortalama görev süresinden daha uzun, altı yıl sürdü.
2014’ten bu yana Savunma Bakanlığı okulları müdürü Thomas M. Brady, öngörülebilir bir bütçe de dahil olmak üzere lojistik planlamanın “çok çekici olmadığını” ancak başarının anahtarı olduğunu söyledi.
Sekizinci sınıf matematik öğretmeni Cicely Abron, kamu eğitiminde geçirdiği yaklaşık 20 yıl boyunca bu kadar titiz bir yapıyı nadiren deneyimledi.
Faith Ortaokulunda müfredata destek veremez ve onaylanmış bir listeyi tamamlamak zorundadır. Derslerini gözlemleyen antrenör ve yöneticilerden detaylı geri bildirimler alır. Diğer öğretmenlerle işbirliği gereklidir ve haftalık programlarına dahil edilmiştir.
Yaklaşımın amacı Dr. Müdür Dilmar, koridorun karşısındaki öğretmen mücadele ederken öğrencilerinin bir sınıfta ilerlemesine yardımcı olan bir öğretmen olan “Mükemmellik Cepleri” adını veriyor.
Bunun yerine amaç, tüm öğrenciler için fırsatları artırmaktır; Ulusal Eğitim ve Ekonomi Merkezi başkanı Jason Dougal, Finlandiya ve Singapur gibi en iyi performansı gösteren ülkelerde bunu görüyor.
Bay Dougal, Amerikan okul bölgelerinin genellikle “yıldızlardan oluşan bir takım zihniyetine” sahip olduğunu ve sonuçlara ulaşmak için olağanüstü öğretmenlere ve müdürlere güvendiklerini söyledi.
Ancak en etkili yargı bölgelerinin “ekipteki herkesi iyileştirmeye yönelik sistematik bir fırsata” sahip olduğunu söyledi.
Ancak Fort Moore, Georgia’daki okulunda bunun çok azını görüyor.
Faith Ortaokulunda cebirsel denklemleri çözen ve makaleleri iyileştiren öğrenciler, ülkedeki en yüksek performanslı okul sistemlerinden birine gidiyor.
Yerel bir okul kurulu veya sözleşme ağı tarafından değil, Savunma Bakanlığı tarafından yönetilmektedir.
Boston veya Seattle’daki devlet okullarına kayıtlı yaklaşık 66.000 öğrenciyle, Pentagon’un askeri ve sivil çalışanların çocuklarına yönelik okulları, çoğu eğitimcinin yalnızca hayal edebileceği sonuçlara sessizce ulaşıyor.
Okulları, siyahi ve İspanyol kökenli öğrenciler arasında ülkedeki en yüksek puanlara sahipken, sekizinci sınıftaki okuma puanları beyaz öğrencilerin ulusal ortalamasının üzerindeydi.
Ebeveynleri yalnızca lise eğitimi almış olan sekizinci sınıf öğrencileri (bu da ortalama aile gelirinin daha düşük olduğunu gösteriyor), ulusal düzeyde ebeveynleri üniversite mezunu olan öğrencilerle aynı düzeyde okuma puanı elde etti.
Pandemi sırasında okullar nispeten hızlı bir şekilde yeniden açıldı ancak geçen yılın sonuçları tesadüf değildi.
ABD’deki öğrenci performansı genel olarak son on yılda sabit kalırken, askeri okullar 2013’ten bu yana ulusal sınavda ilerleme kaydetti. Her ne kadar ülkenin en düşük performans gösteren öğrencileri (en alttaki yüzde 25’lik dilimde) daha da geride kalmış olsa da, Savunma Bakanlığı kazanımlar elde etti. Bölümün en düşük performans gösteren öğrencileri dördüncü sınıf matematik ve sekizinci sınıf okuma becerilerinde ilerleme kaydetti.
Ulusal sınavların yönetim kurulunda yer alan Harvard eğitim profesörü Martin West, “Savunma Bakanlığı okulları bir eyalet olsaydı, orada neler olup bittiğini öğrenmek için hepimiz oraya giderdik” dedi.
Okullar sorunlardan arınmış değil.
Yüksek başarılarına rağmen, Savunma Bakanlığı okullarındaki siyahi ve Hispanik öğrenciler ortalama olarak hala beyaz akranlarının gerisinde kalıyor, ancak aradaki fark birçok eyalettekinden daha dar. Pentagon ayrıca, cinsel saldırı raporları da dahil olmak üzere okullarındaki öğrenci suiistimalleriyle ilgili olarak da inceleme altına alındı.
Ancak ülke çapındaki eğitimciler umutsuzca pandemiden kaynaklanan kayıpları telafi etmeye çalışırken, Savunma Bakanlığı’nın akademik sonuçları kişisel zorluklarla mücadele eden öğrenciler için bile neyin mümkün olduğunu gösteriyor. Asker aileleri sık sık yer değiştiriyor ve zaman zaman ekonomik istikrarsızlıkla karşı karşıya kalıyor.
Ordu bunu nasıl yapıyor? Büyük ölçüde Amerikan eğitiminin karşı karşıya olduğu sorunların çoğundan yalıtılmış bir okul sistemi işleterek.
Savunma Bakanlığı okulları iyi finanse edilmektedir, sosyoekonomik ve ırksal olarak bütünleşmiştir ve okul kurullarının veya belediye başkanlarının kaprislerine tabi olmayan merkezi bir yapıya sahiptir.
Askeri üslerde yaşayan çocuklar için yaklaşık 50 ABD okulu ve Belçika’dan Bahreyn’e kadar ebeveynleri yurtdışında görev yapan öğrenciler için 100’den fazla yurtdışında okul bulunmaktadır.
Eskiden Fort Benning olarak bilinen büyük bir askeri üs olan Fort Moore, Georgia-Alabama sınırında 182.000 dönümlük bir alanı kapsıyor. Ebeveynleri atış, paraşüt ve diğer eğitim egzersizleri yaparken yaklaşık 1.900 öğrenci her gün okula gidiyor.
Dört ilkokul ve bir ortaokuldan oluşan okullar, büyük devlet okullarına benzer. Öğrenciler sarı otobüslerle geliyorlar. Sınıflar renkli kalem çizimleri ve Amerika Birleşik Devletleri haritalarıyla rengarenk bir şekilde dekore edilmiştir. Faith Ortaokulu’nun önündeki kaldırım, okulun maskotuna gönderme yapan ayı pençeleriyle boyandı.
Ancak önemli farklılıklar var.
Birincisi, ailelerin ordu aracılığıyla barınma ve sağlık hizmetlerine erişimi var ve en az bir ebeveynin işi var.
Yaklaşık 350 öğrencisi olan bir okul olan EA White İlkokulu’nun müdürü Jessica Thorne, “Bu temel ihtiyaçların mümkün olduğunca çoğunun karşılanması öğrenmeye zemin hazırlıyor” dedi.
Öğretmenleri de iyi maaş alıyor ve Pentagon’un okullarına her yıl 3 milyar dolar veren bütçesiyle destekleniyor; bu, karşılaştırılabilir büyüklükteki okul bölgelerinden çok daha fazla. Paranın çoğu uluslararası okulların karmaşık lojistiğine harcanırken, Savunma Bakanlığı öğrenci başına yaklaşık 25.000 dolar harcadığını tahmin ediyor; bu, New York gibi en çok harcama yapan eyaletlerle aynı seviyede ve öğrenci başına harcamanın A olduğu Arizona gibi eyaletlerden çok daha fazla. öğrencinin yaşam masrafları yıllık yaklaşık 10.000 $’dır.
Beyaz bir ilkokul öğretmeni olan Heather Ryan, “Gelirimi ikiye katladım” dedi. Kariyerine Florida’da başladı ve 31.900 dolar kazandığını söyledi; Orduya katıldıktan sonra 65.000 dolar kazandı. Daha uzun yıllara dayanan tecrübesiyle artık 88.000 dolar kazanıyor.
Eğitim ve deneyim düzeylerine göre ölçeklenen rekabetçi maaşlar, öğretmenlerin çoğunun mesleği bıraktığı bir dönemde işte kalmalarına yardımcı oluyor. Bayan Thorne, White İlköğretim Okulu’nda öğretmenlerin genellikle 10 ila 15 yıllık deneyime sahip olduğunu söyledi.
Küçük ayrıntılar bile önemlidir. İyi stoklanmış bir kiler, öğretmenlerin kağıt, kalem ve diğer günlük ihtiyaçlar için para ödemesine gerek kalmayacağı anlamına gelir.
Bazı devlet okullarında birinci sınıf öğrencisi Jan Ramirez’in ifadesiyle “erzak dolabıydık”.
Brown Üniversitesi’nde eğitim eşitsizliği üzerine çalışan sosyolog Prudence Carter, Savunma Bakanlığı’nın bulgularının, tüm öğrencilere tipik bir orta sınıf çocuğunun sahip olduğu barınma, sağlık bakımı, yemek, iyi öğretmenler gibi kaynaklar sağlanması durumunda neler olabileceğini gösterdiğini söyledi.
“Zenginlikten, şık yaz kamplarına gidip gidemeyeceklerinden bahsetmiyoruz bile” diyor Dr. Carter ekledi. “Temel, gündelik şeyler hakkında konuşuyoruz.”
Askeri yaşamın kendi hiyerarşileri vardır. Temel maaşlar özel memurlar için 25.000 dolardan deneyimli memurlar için altı haneli maaşlara kadar değişmektedir. Fort Moore’da kıdemli subaylar beyaz alçı evlerde yaşarken, askere alınmış askerler mütevazı yarı müstakil evlerde yaşıyor. Üssündeki öğrencilerin yaklaşık üçte biri ücretsiz veya indirimli öğle yemeğinden faydalanma hakkına sahiptir.
Ancak okullar sosyoekonomik ve ırksal olarak Amerika’daki diğer birçok okuldan daha bütünleşmiş durumda. Genç askerlerin çocukları yarbayların çocuklarıyla birlikte derslere katılıyor. Okuldan sonra aynı spor liglerinde oynuyorlar.
Bu, Başkan Harry S. Truman’ın orduya silahlı kuvvetlerde ırk ayrımının kaldırılması emrini verdiği 1948 yılına kadar uzanan bir geçmişi yansıtıyor. Takip eden yıllarda, yerel devlet okullarının hâlâ ayrı tutulduğu bir dönemde ordu, özellikle Güney’de entegre okullar kurdu.
Bugün, Savunma Bakanlığı okullarının yüzde 42’si beyaz, yüzde 24’ü Hispanik, yüzde 10’u siyahi, yüzde 6’sı Asyalı ve yüzde 15’i çok ırklı.
Savunma Bakanlığı okullarında entegrasyon eğitimi alan eski Georgetown Üniversitesi sosyoloğu Leslie Hinkson, “Ordu mükemmel değil; orduda hâlâ ırkçılık var” dedi. Ancak özel olan, “kaynaklara ırkçı olmayan bir şekilde erişim sağlanmasıdır” dedi.
Ulusal düzeyde, okul bölgesi sınırları genellikle sınıf ve ırk çizgileri boyunca çizilmekte ve kaynaklarda keskin ayrımlar yaratmaktadır. 2021’de Siyahi ve Hispanik devlet okulu öğrencilerinin yaklaşık yüzde 40’ı yoksulluğun yüksek olduğu bir okula gitti; bu oran Asyalı ve beyaz öğrencilere göre üç ila beş kat daha yüksek.
Savunma Bakanlığı okulları ırk, cinsiyet ve kimlikle ilgili hararetli tartışmalar da dahil olmak üzere diğer çatışmalardan muaf değil.
Ancak okullar doğası gereği daha az politiktir; önemli kararlar genel merkez tarafından alınır ve dolayısıyla daha az çalkantılıdır.
Konuya örnek: 2015’te başlayan ve o zamandan beri devam eden akademik bir revizyon.
Savunma yetkilileri, test puanlarındaki son artışı kısmen öğrencilerin beklediği titizlik düzeyini artırmayı amaçlayan revizyonlara bağlıyor.
Değişikliklerin, öğrencilerin daha fazla kurgu dışı kitap okumasını ve matematik kavramlarını daha derinlemesine incelemesini sağlayarak eyaletler arasındaki standartları eşitlemeyi amaçlayan, politik açıdan endişe verici bir reform hareketi olan Ortak Çekirdek ile benzerlikleri vardı. Ancak ülke çapında gelişigüzel uygulanan Ortak Çekirdek’in aksine, Savunma Bakanlığı’nın planı askeri hassasiyetle planlanmıştı.
Yetkililer, her seferinde bir konu alanı olmak üzere metodik bir giriş açıkladılar: Yeni Müfredat. Öğretmen eğitimi. Fort Moore’daki bir beşinci sınıf öğrencisinin Kaiserslautern, Almanya’daki bir beşinci sınıf öğrencisininkine benzer materyaller öğrenmesi için küresel koordinasyon.
Değişikliklerin uygulanması, bir devlet okulu müdürünün ortalama görev süresinden daha uzun, altı yıl sürdü.
2014’ten bu yana Savunma Bakanlığı okulları müdürü Thomas M. Brady, öngörülebilir bir bütçe de dahil olmak üzere lojistik planlamanın “çok çekici olmadığını” ancak başarının anahtarı olduğunu söyledi.
Sekizinci sınıf matematik öğretmeni Cicely Abron, kamu eğitiminde geçirdiği yaklaşık 20 yıl boyunca bu kadar titiz bir yapıyı nadiren deneyimledi.
Faith Ortaokulunda müfredata destek veremez ve onaylanmış bir listeyi tamamlamak zorundadır. Derslerini gözlemleyen antrenör ve yöneticilerden detaylı geri bildirimler alır. Diğer öğretmenlerle işbirliği gereklidir ve haftalık programlarına dahil edilmiştir.
Yaklaşımın amacı Dr. Müdür Dilmar, koridorun karşısındaki öğretmen mücadele ederken öğrencilerinin bir sınıfta ilerlemesine yardımcı olan bir öğretmen olan “Mükemmellik Cepleri” adını veriyor.
Bunun yerine amaç, tüm öğrenciler için fırsatları artırmaktır; Ulusal Eğitim ve Ekonomi Merkezi başkanı Jason Dougal, Finlandiya ve Singapur gibi en iyi performansı gösteren ülkelerde bunu görüyor.
Bay Dougal, Amerikan okul bölgelerinin genellikle “yıldızlardan oluşan bir takım zihniyetine” sahip olduğunu ve sonuçlara ulaşmak için olağanüstü öğretmenlere ve müdürlere güvendiklerini söyledi.
Ancak en etkili yargı bölgelerinin “ekipteki herkesi iyileştirmeye yönelik sistematik bir fırsata” sahip olduğunu söyledi.